بررسی ویژگی های بیوشیمیایی، میکروبیولوژی و حسی شیرکاکائوی سین بیوتیک

چکیده سابقه و هدف: شیرکاکائو در زمره یکی از پرطرفدارترین و پرمصرف ترین محصولات لبنی غیر تخمیری قرار دارد ولی بدلیل مقادیر زیاد ساکارز، می تواند باعث بروز دیابت، چاقی و پوسیدگی دندان در کودکان شود. بنابراین، جایگزینی قند ساکارز با d-تاگاتوز اهمیت می یابد. همچنین در صورت استفاده از شیرکاکائو به عنوان حامل پروبیوتیک ها، می توان بر خواص فراویژه این محصول افزود. مواد و روش ها: در این پژوهش، اثر متغیرهای نسبت قند ساکارز به تاگاتوز (100:0، 50:50 و 0:100) و نوع کشت پروبیوتیک (ل. اسیدوفیلوس، ل. کازئی، ل. رامنوسوس و ب. لاکتیس) بر ویژگی های بیوشیمیایی، میکروبیولوژیک و حسی شیرکاکائوی سین بیوتیک طی 21 روز نگهداری یخچالی در c°5 مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای بدون تلقیح پروبیوتیک بعنوان شاهد در نظر گرفته شدند. یافته ها: تیمارهای دارای ل. اسیدوفیلوس، ل. کازئی، ل. رامنوسوس و ب. لاکتیس به طور معناداری تغییرات بیشتری در خواص بیوشیمیایی در مقایسه با تیمارهای غیر پروبیوتیک داشتند. بیشترین قابلیت زیستی در پایان دوره نگهداری یخچالی مربوط به تیمار های t-r (تیمار دارای قند d- تاگاتوز و ل. رامنوسوس) و t-c (تیمار دارای قند d- تاگاتوز و ل. کازئی) بود. همچنین قند d- تاگاتوز نسبت به ساکارز، قابلیت زیستی لاکتوباسیلوس ها را بیشتر بهبود بخشید. با این وجود، قابلیت زیستی ب. لاکتیس به طور قابل توجهی در محیط حاوی قند ساکارز نسبت به d- تاگاتوز بهتر بود. به طور کلی بهترین تیمار ها (از نظر قابلیت زیستی، ارزیابی حسی و خواص عملکردی قند تاگاتوز) در این مطالعه، تیمار های t-r، st-r (تیمار دارای قند d- تاگاتوز و ساکارز به همراه ل. رامنوسوس)، t-b (تیمار دارای قند d- تاگاتوز و ب. لاکتیس) و st-b (تیمار دارای قند d- تاگاتوز و ساکارز به همراه ب. لاکتیس) بودند. نتیجه گیری: استفاده از d- تاگاتوز به عنوان یک قند طبیعی با خواص فراویژه و جایگزین مناسب ساکارز در شیرکاکائوی پروبیوتیک، سلامت بخشی این فرآورده را افزایش می دهد. اما نسبت قند ساکارز به تاگاتوز و همچنین نوع سوش پروبیوتیک مورد استفاده اهمیت زیادی در کیفیت نهایی محصول دارند.